வார்த்தை இல்லையே
தெய்வம் என்பதே எனக்கு நீ அல்லவா
வேறு இல்லையே
நாற்புறமும் அலைகள் அடிக்க
நீ ஒரு தீவென தனித்திருக்க
பூமிக்கொரு பாரம் என்று எண்ணி இருந்தேன்
பூ முடிக்க யாரும் இன்றி கன்னி இருந்தேன்
சொந்தம் இன்றி பந்தம் இன்றி நானும் இருந்தேன்
பொட்டு ஒன்று தொட்டு வைத்து பூவை அடைந்தேன்
நன்றி சொல்லவே உனக்கு என் மன்னவா
வார்த்தை இல்லையே
தெய்வம் என்பதே எனக்கு நீ அல்லவா
வேறு இல்லையே
ராசி இல்லை இவள் என பலர் தூற்றிய போது
ராப்பகலாய் எழும் புயல் உனை வாட்டிய போது
சுடும் மொழி நாளும் கேட்டு
இரு சிறு விழி நீரில் ஆட
ஓர் நதி வழி ஓடும் ஓடம்
என விதி வழி நானும் ஓட
போதும் போதும் வாழ்க்கை என்று
ஏழை மாது எண்ணும் போது நானும் அணைத்திட
பூமிக்கொரு பாரம் என்று எண்ணி இருந்தேன்
பூ முடிக்க யாரும் இன்றி கன்னி இருந்தேன்
சொந்தம் இன்றி பந்தம் இன்றி நானும் இருந்தேன்
பொட்டு ஒன்று தொட்டு வைத்து பூவை அடைந்தேன்
நன்றி சொல்லவே உனக்கு என் மன்னவா
வார்த்தை இல்லையே
தெய்வம் என்பதே எனக்கு நீ அல்லவா
வேறு இல்லையே
வாழும் வரை நிழல் என உடன் நான் வருவேனே
ஏழ் பிறப்பும் உயிர் துணை உனை நான் பிரியேனே
திசை அறியாது நானே
இங்கு தினசரி வாடினேனே
இந்த பறவையின் வேடந்தாங்கல்
உந்தன் மனமெனும் வீடு தானே
நீண்ட காலம் நேர்ந்த சோகம்
நீங்கி போக நானும் தீண்ட யோகம் விழைந்திட
பூமிக்கொரு பாரம் என்று எண்ணி இருந்தேன்
பூ முடிக்க யாரும் இன்றி கன்னி இருந்தேன்
சொந்தம் இன்றி பந்தம் இன்றி நானும் இருந்தேன்
பொட்டு ஒன்று தொட்டு வைத்து பூவை அடைந்தேன்
நன்றி சொல்லவே உனக்கு என் மன்னவா
வார்த்தை இல்லையே
தெய்வம் என்பதே எனக்கு நீ அல்லவா
வேறு இல்லையே
நாற்புறமும் அலைகள் அடிக்க
நீ ஒரு தீவென தனித்திருக்க
பூமிக்கொரு பாரம் என்று எண்ணி இருந்தேன்
பூ முடிக்க யாரும் இன்றி கன்னி இருந்தேன்
சொந்தம் இன்றி பந்தம் இன்றி நானும் இருந்தேன்
பொட்டு ஒன்று தொட்டு வைத்து பூவை அடைந்தேன்
நன்றி சொல்லவே உனக்கு என் மன்னவா
வார்த்தை இல்லையே
தெய்வம் என்பதே எனக்கு நீ அல்லவா
வேறு இல்லையே